29. Festiwal Gorski 2024

Kolejność:
Film ON, IN & UNDER THE SAVA (5 min)
Spotkanie z Claire Smith, scenarzystką filmu "Franklin" – prowadzi Meg Szumska (20 min), tłumaczy Kamil Krzywicki.
Film FRANKLIN (91 MIN)

 „Książka o górach” jakiej jeszcze nie było! Wciągająca a zarazem pełna praktycznych wskazówek opowieść o relacji człowieka z górami i o szukaniu własnej drogi, która wiedzie hen, wysoko.

Cześć, człowieku gór!
Nie ma znaczenia, czy jesteś dziewczyną, chłopakiem, dzieckiem czy dorosłym. Wszyscy ludzie gór są dla siebie przyjaciółmi i mówią sobie po imieniu. Czy wiesz, że jedna czwarta całego lądu na Ziemi to góry? Wyobraź sobie, że 100 tysięcy szczytów wciąż nie ma nazwy - nikt na nich nie był.

Czyżby czekały na ciebie? A może zamiast zdobywać, wolisz wędrować po graniach i dolinach lub śmigać po ośnieżonych stokach? Też wspaniale. W górach jest miejsce dla każdego.

Robb Maciąg – doświadczony podróżnik - zaprasza cię na wyprawę, podczas której dowiesz się miedzy innymi, co to jest szpej, jak wspinać się w spódnicy i czy można zjechać na nartach z ośmiotysięcznika.Poznasz też niezwykłych i barwnych ludzi, dzięki którym góry stały się nam wszystkim trochę bliższe.
Ilustratorka Patricija Bliuj Stodulska wzniosła się na wyżyny, aby je pokazać.

Książka bierze udział w Konkursie na Książkę Górską Roku 2024.

Konkurs z Piotrem Krzyżowskim - do wygrania nagrody firmy Xtorm

Czy Everest mógł zostać zdobyty wcześniej niż dokonali tego Hillary i Tenzing?

Gdzie Mallory zostawił zdjęcie żony?
Czy kiedykolwiek zostanie znalezione ciało Irvina ? Czy będzie przy nim słynny aparat Kodak?

Filmy i ponad sto fotogramów analizujących aspekty ataku szczytowego w dniu 8 czerwca 1924 roku przedstawi zimowy zdobywca najwyższego szczytu Ziemi - Leszek Cichy w interaktywnej prezentacji.
Zapraszamy!

Podczas 29. Festiwal Górski w Lądku-Zdroju w cyklu "SAKWA prezentuje" kontynuujemy wątek mało znanych w polskim środowisku wspinaczkowym sąsiadów spod południowej strony Tatr. Naszym gościem będzie Ondrej Húserka – jeden z najbardziej wszechstronnych słowackich wspinaczy.

Ondro ma na koncie wiele wymagających dróg w Alpach, Dolomitach i Pamirze, pierwsze przejścia i uklasycznienia w Tatrach zarówno zimą, jak i latem oraz wyprawy w Himalaje. Na co dzień miłośnik słowackich skałek i czeskich piachów. Przede wszystkim jednak ukochał sobie Patagonię – z całą pewnością można go umieścić w czołówce europejskich wspinaczy mogących pochwalić się tak bogatym dorobkiem w tych spektakularnych i trudnych górach – włącznie z przejściami takich ekstremów jak: Southeast ridge 7a+, WI5, C1 na Cerro Torre, czy kilkoma nowymi drogami. Przede wszystkim jednak Ondrej to fantastyczny i serdeczny człowiek, którego nie da się nie lubić!
Wszystko to okraszone będzie amatorsko-humorystycznym tłumaczeniem z języka słowackiego w stylu SAKWY w wykonaniu Michała Czecha i Wadima Jabłońskiego
Bądź z nami!
 

„Friends or Benefits” to pomysł na nawiązanie nowych znajomości w trakcie Festiwalu – w celu wspólnego spędzenia czasu podczas pobytu w Lądku-Zdroju… albo i dłużej 😉 Wsłuchujemy się w głosy naszej publiczności – wielu z Was przyjeżdża w pojedynkę albo po prostu jest otwarta na poszerzanie towarzyskich horyzontów, a nie ma odwagi czy sposobności, by do kogoś zagadać, a czy może być do tego lepsze miejsce, niż tysiące osób o podobnych zainteresowaniach, lubiących aktywności outdoorowe? Chcemy ułatwić znalezienie kompana czy to na wydarzenia w trakcie Festiwalu, czy to na wspólne wyjazdy, a jak dodatkowo pojawi się chemia – będziemy trzymać kciuki, żeby za rok zobaczyć się w tym samym składzie 🙂
Wszystkie szczegóły tutaj:
https://www.festiwalgorski.pl/friends-or-benefits-czyli-poznaj-bratnia-gorska-dusze/
Zakup biletów na tę sesję:
https://ekobilet.pl/festiwal-gorski/friends-or-benefits-czyli-poznaj-bratnia-gorska-dusze-54094/567531-bilety

Zbiórka na schodach w Parku Zdrojowym, koło namiotu 8a

• omówienie hamakowego systemu noclegowego
• prezentacja produktów
• nauka użycia: poszczególne elementy krok po kroku (budowa zestawu noclegowego) 
• konkurs - do wygrania nagrody od Lesovik

Działasz turystycznie w górach, ale marzy Ci się wejście na wyższy poziom? Chcesz sprawdzić się w pokonywaniu bardziej eksponowanych odcinków? Kolejnym krokiem w rozwoju Twojej górskiej ścieżki mogą być via ferraty. Oferują adrenalinę i piękne widoki, a swój początek mają we włoskich Dolomitach.
Via ferrata to nie tylko znajomość asekuracji za pomocą lonży z absorberem. To także umiejętność sprawnego działania w sytuacji awaryjnej.

Wiek - od 12 lat, ale o kwalifikacji uczestników w warsztatach decyduje instruktor.
Zgłaszając swój udział uczestnik gwarantuje, że jest zdrowy oraz w należytej formie fizycznej do odbycia kursu.

Grupę zapisanych uczestników na miejsce zaprowadzi wolontariusz.
Zbiórka - godzina 13:00, stoisko PZA w Strefie Expo.
Jeżeli zdecydujecie się na samodzielne dotarcie do celu, pamiętajcie o punktualności.


Maksymalna ilość uczestników: 25.
Obowiązują zapisy:
ZAPISY

"Żelazne percie Tatr. Od Siwego Wierchu po Jagnięcy Szczyt', Andrzej Marcisz, Wydawnictwo Bezdroża.

Najsłynniejszym szlakiem uzbrojonym w żelazne zabezpieczenia jest Orla Perć. 
To jedyny znakowany szlak w Tatrach ściśle wytyczony granią na długości wielu kilometrów, wymagający doskonałego przygotowania kondycyjnego. Aby umożliwić wszystkim podziwianie tej trasy ... „najpiękniejszej wśród pięknych” ... autor podzielił ją na kilka odcinków. W rejon Orlej Perci prowadzi kilka ubezpieczonych szlaków, także opisanych w tym przewodniku. Podobnie, czyli z podziałem na odcinki, zaprezentowana jest w nim Grań Rohaczy, zwana często Orlą Percią Tatr Zachodnich.
Przewodnik zawiera opisy 32 szlaków w Tatrach Zachodnich i Wysokich, zarówno po stronie polskiej, jak i słowackiej, wyposażonych w dodatkowe zabezpieczenia w postaci stalowych klamer, drabin i łańcuchów. Rysy, Świnica, Mięguszowiecka Przełęcz pod Chłopkiem, Czerwona Ławka czy Jagnięcy Szczyt to tylko wybrane nazwy, które powodują szybsze bicie serca u każdego pasjonata tatrzańskich wędrówek.
Andrzej Marcisz opisuje szlaki na podstawie własnych doświadczeń ... przeszedł każdą z opisanych tras. Niewątpliwą zaletą przewodnika są udostępnione przez autora zdjęcia praktycznie ze wszystkich zakątków Tatr, przez co szlaki i doliny można oglądać z perspektywy niedostępnej dla turysty. Mapy, oparte na najnowszej technologii Lidar, udostępnił zawodowy kartograf i tatrzański hobbysta Rafał Jońca.

Prelekcja „Rysie – historie prawdziwe” to kontynuacja wspólnych działań edukacyjnych Jack Wolfskin oraz Michała Figury z ramienia Stowarzyszenia dla Natury „Wilk”, którzy zajmują się badaniem dużych drapieżników żyjących obok nas. W poprzedniej edycji festiwalu Michał Figura opowiadał o naturze wilków, które niesłusznie stały się negatywnymi bohaterami bajek. Wiedząc o nich więcej, można z pewnością przyznać, że „nie taki wilk straszny, jak go malują!”

Teraz przyszedł czas na rysie! W Polsce, na Zachód od Wisły, zostały one wytępione już w XVIII wieku, a od 1995 roku są gatunkiem ściśle chronionym w całym kraju. Wielkość ich populacji szacuje się na około 300 osobników. Nic dziwnego, że choć to największy kot Europy, mało kto miał okazję zetknąć się z nim w jego naturalnym środowisku.

Rysie są też samotnikami. Samce spotykają się z samicami tylko raz w roku podczas rui, a zadanie opieki i wychowania młodych przypada wyłącznie samicom. Ale czy rysie faktycznie są tak tajemniczym i skrytym gatunkiem?

Wpadnijcie na prelekcję Michała Figury i dowiedzcie się więcej o tych niesamowitych stworzeniach – jednych z trzech dużych drapieżników żyjących w naszych puszczach i lasach.

"Krzysztof Wielicki - mój wybór. Wywiad-rzeka. Tom 1"
Piotr Drożdż, Krzysztof Wielicki
Wydawnictwo:

Rok 1996. Krzysztof Wielicki zdobywa Koronę Himalajów i Karakorum, a ja połykam wspinaczkowego bakcyla. „Mistrz sztuki cierpienia” przez długi czas kojarzył mi się ze zdjęciem, które otwierało obszerny wywiad opublikowany wówczas na łamach kolorowego „Magazynu”, dodatku do „Gazety Wyborczej”: Wielicki z kałasznikowem w ręku po zejściu z Nanga Parbat. Klimat tej fotografii świetnie pasował do nadzwyczaj śmiałego stylu, w jakim zdobył „Morderczą Górę”.

Niedługo później po raz pierwszy zobaczyłem go na żywo. Było to w hali Korony Kraków podczas finałów Mistrzostw Polski we wspinaczce sportowej, gdzie prelekcja Krzysztofa stanowiła jedną z atrakcji przygotowanych przez organizatorów dla tłumnie zgromadzonej publiczności. Dziś niewiele pamiętam z tego wystąpienia, poza jednym – himalaista zrobił na mnie wrażenie bezpretensjonalnością oraz dystansem do siebie i swoich osiągnięć. Spodziewałem się „martyrologii” i patosu, które kojarzyły mi się z ośmiotysięcznikami i strefą śmierci, a otrzymałem lekką i pełną humoru opowieść elokwentnego i dowcipnego bohatera.
W tym czasie zainteresowałem się historią sportów wspinaczkowych na dobre. I dopiero wtedy mogłem w pełni docenić znaczenie Wielickiego nie tylko w dziejach polskiego, ale także światowego himalaizmu. Zacząłem gromadzić literaturę górską, której szukałem zarówno w księgarniach, jak i na zakurzonych regałach – wtedy jeszcze licznych – krakowskich antykwariatów.

Pamiętam swoje zdziwienie, kiedy uświadomiłem sobie, że wydany w 1997 roku albumik Korona Himalajów jest jedyną książkową pozycją omawiającą – i to wyrywkowo – karierę Mistrza. W zestawieniu z czterema książkami o Wandzie Rutkiewicz i trzema o Jerzym Kukuczce, które ukazały się do tamtego czasu, był to oczywisty dysonans. Jedyne wytłumaczenie było takie, że ci wielcy himalaiści nie mogli już zapisać nowych kart w historii swoich karier. Krzysztof zaś wciąż był czynnym alpinistą, który – choć ewidentnie stworzył właśnie swoje opus magnum – miał ochotę na więcej. Wówczas byłbym gotów założyć się o duże pieniądze, że owa, jakże ewidentna luka w polskim piśmiennictwie górskim, zostanie wypełniona w ciągu maksymalnie kilku lat. Z pewnością nie uwierzyłbym, że nic się w tej kwestii nie wydarzy przez następne, bagatela, półtorej dekady! Nie muszę chyba dodawać, że przez myśl mi nawet nie przeszło, że kiedyś sam postaram się te zaległości nadrobić...

W pierwszej dekadzie XXI wieku, już jako redaktor naczelny magazynu GÓRY, spotykałem się z Krzysztofem wielokrotnie. Najczęściej widywaliśmy się w kuluarach festiwali górskich i w salkach obrad jury alpinistycznych lub filmowych nagród. Przy bliższym poznaniu czar nie prysł. Zdobywca Everestu zimą jest niezwykle otwartym i sympatycznym człowiekiem, który potrafi być prawdziwą duszą towarzystwa. Zdumiewa także swoboda, jaką prezentuje podczas wszelakich wystąpień publicznych. Tylko jednostki mają taki dar, że jest im obojętne, czy występują przed dwoma osobami czy dwoma tysiącami ludzi.

Na początku drugiej dekady XXI wieku brak biografii Wielickiego zaczął mi „doskwierać” osobiście. Wówczas myślałem już o tym, by samemu zmierzyć się z tym wyzwaniem, którego – nie wiedzieć czemu – nikt przede mną nie podjął.

Pamiętam, jak po raz pierwszy zaproponowałem Krzysztofowi wspólną pracę nad książkowym wywiadem. Korzystając z uprzejmości organizatorów górskiego festiwalu, zjeżdżaliśmy terenowym samochodem z alpejskiego schroniska w południowym Tyrolu – Krzysztof jako prelegent, a ja jako fotograf imprezy. Szybki transport był konieczny, aby Wielicki bezproblemowo zdążył na swoje wystąpienie. Niestety, moja propozycja nie padła wtedy na korzystny grunt... Do tematu wróciłem kilka lat później. Ku mojemu miłemu zaskoczeniu, tym razem Mistrz powiedział tak.

Pierwszą połówkę owocu naszej pracy, trzymasz, Drogi Czytelniku, w ręce. Zapewne nasuwa się pytanie, dlaczego zdecydowaliśmy się podzielić materiał na dwie części. Były dwa powody takiego rozwiązania.
Po pierwsze, bogactwo materiału archiwalnego. Wielicki przez lata zgromadził ogromne archiwum zdjęć, dokumentów, korespondencji, pocztówek wyprawowych i pamiątek. Po ich wstępnej inwentaryzacji okazało się, że jeśli chcemy je choćby częściowo wykorzystać, jeden wolumen zmusi nas do redukcji i ograniczeń. A że od zawsze jest mi bliskie powiedzenie „jedno zdjęcie mówi więcej niż tysiąc słów” – decyzja była prosta.

Po drugie – i chyba ważniejsze – omawiając, etap po etapie, barwną karierę alpinistyczną Wielickiego, nie musieliśmy polegać jedynie na jego pamięci. Otóż Krzysztof przez prawie całe życie prowadził wyprawowe pamiętniki. Na nizinach nie robił żadnych notatek, ale udając się w jakiekolwiek – wyższe lub niższe – góry, chwytał za pióro i skrzętnie, dzień po dniu, opisywał swoje górskie przygody. Wprawdzie w tych zapiskach nie ma zbyt wielu osobistych przemyśleń, przeważają skrupulatnie odnotowane fakty, ale były one nieocenionym materiałem źródłowym w czasie naszej pracy. Wykorzystywałem je zarówno podczas przygotowywania się do rozmów, jak i na etapie weryfikacji nagrań. Czasem nawet starałem się podsyłać mojemu rozmówcy skany wyselekcjonowanych stron przed rozmową – aby „odświeżyć” jego pamięć.

Bez sięgania do pamiętników część anegdot, zabawnych lub dramatycznych sytuacji poszłaby w zapomnienie. Przy okazji obaj wielokrotnie przekonaliśmy się, jak zawodna potrafi być ludzka pamięć.

Z drugiej strony, „skutkiem ubocznym” tej metodologii, choć oczywiście w pewnym sensie pożądanym, była powiększająca się objętość tekstu.

Mój wybór jest bardzo bogato ilustrowany. Siłą rzeczy średnia jakość techniczna ilustracji publikowanych w pierwszym tomie jest gorsza niż w drugim. Jestem jednak pewien, że nie tylko ja mam słabość do historycznych zdjęciowych ciekawostek, które świetnie oddają klimat epoki.

Pojemna forma opowieści oraz dygresyjna narracja bohatera o jego życiowych drogach i ścieżkach spowodowała, że zrezygnowaliśmy z wprowadzenia rozdziałów czy podrozdziałów. W wyszukaniu określonych tematów pomoże zainteresowanym żywa pagina, a historyczne informacje o przejściach i wyprawach opisanych w tym tomie znalazły się w zestawieniu zamieszczonym na końcu książki. Pełen wykaz przejść i bibliografia zostaną dołączone do drugiego tomu.

Podczas pobytu w Chamonix w trakcie tegorocznej uroczystości rozdania Złotych Czekanów, najważniejszych nagród przyznawanych za osiągnięcia alpinistyczne, spotkałem Ueliego Stecka. Szwajcar, którego z pewnością można nazwać jednym z najlepszych obecnie alpinistów na świecie, wskazywał wyczyny Wielickiego jako wielką inspirację do swoich szybkich, samotnych przejść w górach najwyższych. Kiedy dowiedział się, że pracuję nad książką o polskim himalaiście, poprosił mnie o wysłanie kilku informacji i zdjęć Krzysztofa w akcji, aby mógł ich używać w trakcie swoich prelekcji. Jak widać, nawet trzydzieści lat później najwybitniejsi światowi przedstawiciele młodszego pokolenia alpinistów doceniają dokonania naszego bohatera. Mam nadzieję, że dla wszystkich czytelników Mój wybór będzie inspiracją do podejmowania wyzwań, i to nie tylko tych górskich.

„Każda dyscyplina sportu na początkowym etapie rozwoju charakteryzuje się pewnego rodzaju spontanicznością i beztroską, która przepada w procesie jej profesjonalizacji” – pisał kiedyś szwajcarski narciarz i alpinista Sir Arnold Lunn. Zapraszam do wehikułu czasu – w podróż po najbardziej spontanicznych latach kariery alpinistycznej Krzysztofa Wielickiego, a także polskiego himalaizmu w ogóle.

W formie zabawy terenowej dzieci poznają zasady nawigacji, przy wykorzystaniu tradycyjnej mapy, oraz przy pomocy urządzeń elektronicznych.

Zajęcia mają na celu praktyczne ugruntowanie wiedzy szkolnej w tym zakresie, poprzez działania praktyczne w atrakcyjnej formie i małych grupach, w oparciu o optymalnie przygotowane materiały szkoleniowe.

Zajęcia dedykowane dla dzieci w wieku przedszkolnym i szkolnym.

ZAPISY 

Przygotowane stanowiska z kuchenkami i wyposażeniem oraz podstawowe produkty do przygotowania konkursowego dania.

Temat dnia:
Czwartek JAJA
Piątek WARZYWA
Sobota MAKARON

W każdym konkursie mogą wziąć udział 3 osoby, Jury wytypuje najlepszą potrawę.
Każdy z uczestników otrzyma upominek od STS

Spotkania przy naszym namiocie będą miały luźną formę pogadanki - będzie możlwiość porozmawiania z naszymi gośmi w danym temacie.

Zapraszamy na intensywne warsztaty pt. „Bushcraft dla początkujących”, stworzone z myślą o osobach, które chcą zdobyć praktyczne umiejętności przetrwania w dzikiej przyrodzie! Wspólnie z marką Helikon-Tex oraz ekipą Noc Pod Gwiazdami przygotowaliśmy dla Was niezapomnianą przygodę, która pozwoli Wam poczuć się pewniej w lesie i na łonie natury.

Podczas warsztatów zaczerpniecie wiedzy teoretycznej, a później przekonacie się w praktyce, jak skutecznie rozpalać ogień krzesiwem – nawet w trudnych warunkach, jak pozyskiwać naturalną rozpałkę z otaczającego Was środowiska oraz jak zbudować trwałe i bezpieczne schronienie, wykorzystując tarpa.

To doskonała okazja, by poznać podstawy bushcraftu, zdobyć pierwsze doświadczenia i spędzić czas w towarzystwie pasjonatów outdooru. Podczas festiwalu pokażemy Wam, jak wykorzystać wiedzę bushcraftową, by stać się częścią natury, a nie tylko jej obserwatorem.

Zapraszamy na wspólną przygodę w świecie bushcraftu!
Mamy dla Was atrakcyjne nagrody i kreatywne zadania.


Wojtek z Nocy Pod Gwiazami:
„Im dalej w las, tym większa szansa, że spotkasz mnie przy ognisku, z aparatem w ręku albo testującego najnowszy sprzęt outdoorowy. Bushcraft to dla mnie nie tylko pasja, ale i sposób na życie. Od lat uczę, jak korzystać z naturalnych zasobów, by przetrwać i czuć się pewnie w dzikiej przyrodzie. Moja fascynacja bushcraftem zaczęła się już w dzieciństwie, kiedy włóczyłem się po lasach, odkrywając sekrety natury. Dziś, mając ponad 20 lat doświadczenia, prowadzę warsztaty, które koncentrują się na praktycznym zastosowaniu tych umiejętności w terenie”.

Podczas wspinania czasami zdarzają się wypadki.
Często musimy pomóc sobie lub partnerowi wydostać się z kłopotów.
Odkryjemy przed wami tajniki zaawansowanych technik autoratowniczych.
Warsztaty dla osób, które już coś wiedzą w temacie i chcą poszerzyć swoje umiejętności.

Miejsce zbiórki to stoisko Tricamp, w festiwalowym miasteczku w Strefie Expo.
Na warsztaty w skały wychodzimy na 1,5 godziny wcześniej.
Na warsztaty, na sztucznej ścianie (Dom Zdrojowy) dotrzecie samodzielnie.