29. Festiwal Gorski 2024

"Mein Gott, jak pięknie" to napisana z rozmachem książka Filipa Springera. Nosi ona zarówno znamiona powieści dokumentalnej, jak i fabularyzowanej opowieści. Głównym bohaterem tej historii jest pejzaż.

Statek z tajemniczym ładunkiem przybył do portu w Swinemünde w maju 1787 roku. To właśnie wtedy u szypra Winfrieda Koschke dało się zaobserwować pierwsze sygnały obłędu. Gdy Alexander von Humboldt wrócił z Ameryki Południowej, stanął na szczycie Rosengarten i zaczął zachwycać się roztaczającymi się z niego widokami. Po upływie pół roku żona naczelnika poczty w Weissenhohe, pani Gertude Teske, obserwuje znikające z jej sadu na wzgórzu jabłonie, a następnie zniknięcie samego wzgórza. Co łączy wszystkie te historie? Kraina i antropocen.

Springer ruszył śladami osób, które pochłonęła wizja postępu. Sprawiła ona, że włączyły się w rewolucję przemysłową i powoli zaczęły zmieniać otaczający je świat. Wydarzenia rozgrywają się nad Odrą i w prakwickich lasach. Autor próbuje spojrzeć na pejzaż oczami litografów ze Schmiedebergu, budowniczego pruskiej kolei, a także ojca polskiej fotografii. Ale czym właściwie jest Kraina?